یه روز اومدی تو قلبم مثِ پرواز ستاره
مثِ اون کوه بلندی که همیشه موندگاره
یادمه اون روز اول واسه چشمام قصه گفتی
عشقتو زدی به جونم، توی لحظه هام شکفتی
نرو تنهام نذار اینجا، تو خیال تو اسیرم
بذار از حادثه تو لحظه لحظه جون بگیرم
یه نگاهتم نمیدم به نجابت ستاره
که تو آغوش نگاهت همه لحظه هام بهاره
حالا عمر من بی تو تو این زمونه
چه کنم با یه دلِ پر از بهونه
به خدا اگه یادی از تو نمونه …
می میرم…

رضا رحمانی
1387